ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

1982 թ.

Պետ. ցուցիչ՝ 1.8.15

Քանդակագործ՝ Կառլեն Նուրիջանյան

Դրվագող՝ Ներսես Չարխչյան

Գտնվում է Նոր Նորքի երկրորդ զանգվածում՝ բլրի վրա:

Ըստ պատմահայր Մովսես Խորենացու (V դ.)՝ Տորքը Հայկ նահապետի ծոռն էր՝ բարձրահասակ, կոպիտ արտաքինով, վիթխարի ուժի տեր մի հսկա, որին տգեղության պատճառով Անգեղ են անվանել: Ըստ ավանդության՝ նա ձեռքերով ապառաժներ է ճեղքել, եղունգներով տաշել, հարթեցրել և դրանց վրա արծիվներ քանդակել, իսկ Պոնտոսի (Սև ծով) ափին բլրաչափ ժայռերը պոկելով, նետել է թշնամու նավերի վրա, խորտակել կամ փախուստի մատնել դրանց:

Տորքը պատկերված է ժայռաբեկորը երկու ձեռքով գլխից վեր բարձրացրած, ասես պատրաստվում է նետել թշնամու նավերի վրա: Արձանն արտահայտում է ուժ, առնականություն, ունի դյուցազնին բնորոշ կերպարանք և կեցվածք:

Քանդակը պատրաստված է կոփածո պղնձից, բարձրությունը 4,8 մ է։

Արձանի պատվիրատուն Երևանի Խորհրդային շրջանի գործադիր կոմիտեն էր: Նախատեսված էր մոտակա ձորակում արհեստական լիճ կառուցել՝ ի նշան Պոնտական ծովի, սակայն այս նախագիծը չիրագործվեց, իսկ արձանի բացման հանդիսավոր արարողությունն էլ տեղի չունեցավ:

 «Պատմամշակութային ժառանգության գիտահետազոտական կենտրոն» ՊՈԱԿ

Երևանի քաղաքապետարան