ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ
Վահագն Վիշապաքաղ
Քանդակագործ՝ Ս. Նազարյան
Ճարտարապետ՝ Գ. Ռաշիդյան
Նյութ՝ բրոնզ, գրանիտ
Տարեթիվ՝ 1985
Վահագնը հայկական դիցաբանության մեջ եղել է հաղթանակի, քաջության և ռազմի գերագույն Աստվածը, որոշ ավանդազրույցներում նաև` արեգակի Աստված: Ըստ առասպելաբանության` կենսատու լույսը մարմնավորող Վահագնը, որպես քաջ որսորդ, մարտնչում է խավարի և չար ուժերը մարմնավորող վիշապների դեմ, որի համար նրան տրվել է Վիշապաքաղ մականունը:
Իր հերոսական արարքների շնորհիվ Վահագնը հին հայերի համար քաջության և հաղթական կռիվների խորհրդանիշ էր դարձել։ Հայ թագավորները նրանից էին քաջություն և հաղթանակ խնդրում։
Նա հայոց գերագույն աստված Արամազդի և Անահիտի հետ հայ դիցարանում կազմում էր սրբազան երրորդություն։ Վահագնի տաճարը գտնվում էր Տարոն գավառի Աշտիշատ քաղաքավանում։ Նրա հարսնացուն համարվել է Աստղիկ դիցուհին։
Վահագն Վիշապաքաղի հուշարձանը գտնվում է Ծովակալ Իսակովի պողոտայի և Սեբաստիայի փողոցի խաչմերուկի հատվածում:
